Die avond

Met de vodka in mijn ene hand mepte ik mijn tv aan en liet mij vallen in mijn favoriete zetel. Ok, er was maar één zetel meer, want de andere had ik in een of andere slechte bui naar de vernieling geholpen en mijn raam uitgekieperd. Er stond toen even later een klojo aan mijn deur die effe dacht schadevergoeding te vragen omdat hij een zetel op z'n kop had gehad. Moest hij net op dat moment maar niet onder mijn venster lopen, over achterlijke mensen gesproken. Maar we hebben dat toen in der minne geregeld ... ik heb hem een aanbod gedaan dat hij niet kon weigeren en zijn schedel ingeslaan, ik heb toen Ramon nog de schuld kunnen geven. Daarmee was die dommekloot ooit nog ergens goed voor geweest. Plots rukte de tv mij uit mijn enigszins benevelde gedachten. "Gewapende overval op Colruyt en Delhaize, medeplichtige gevat en zwaargewond naar het ziekenhuis overgebracht...", shit ... het laatavondnieuws was al bezig, ik moest in slaap gevallen zijn. Het was dan ook weer een vermoeiende dag geweest en ik schonk mij nog een glas vodka in. Het was mijn favoriet glas, met de streep van 33cl halverwege. Ik krijg het van die kloteglazen die ze overal verkopen, die zijn veel te snel leeg en kappen niet goed binnen. Neen, dit glas was perfect, een stevig handvat, grote omtrek en dito inhoud. Moet ik tenminste niet elke 5 minuten bijvullen. Genietend van mijn halve liter Absolut verzonk ik weer in gedachten. Gelukkig zou ik die idote Ramon de eerste weken niet meer zien. Hoewel, ik zou hem beter eens op zijn smikkel gaan slaan omdat hij zich liet pakken, de fooraap. Denkend aan wat ik Ramon allemaal zou kunnen aandoen, het liefst zo veel mogelijk misbruik makend van zijn situatie in het hospitaal, viel ik weer in slaap in mijn zetel.