De wereld door een zonnebril

Ik hoorde ver achter me een licht gekerm en concludeerde dat Ramon er beter aan toe was dan initieel gedacht. Goed nieuws want de klootzak is me nog 500fr verschuldigd. Een korte termijn lening die ondertussen al lang zijn houdbaarheidsdatum overschreden was en tot heden opgelopen tot €2000 of iets in die getale. Ik realiseerde me dat Ramon waarschijnlijk net om die reden in mijn badkamer had liggen creveren en keerde op mijn stappen terug voor verder onderzoek. De loser was ondertussen op zijn zij gerold en deed zielige pogingen om zich uit zijn verpakking te wurmen. Ik schopte de ondankbare klootzak in het gezicht, of althans die algemene regio en pakte hem uit tot ik aan zijn portefeuille kon. De heldere vloeistof die tussen zijn benen uit sijpelde degouteerden me des te meer en eens zijn portefeuille in mijn achterzak zat schopte ik hem nogmaals in het gezicht. Medelijden is een verspilde emotie aan dergelijk gespuis!

Mijn humeur was door zijn pathetische gedrag zo ver onder nul gezakt dat ik mijn plannen om een terrasje aan te doen finaal schrapte en terug keerde naar mijn prachtige woonst, meerbepaald mijn bescheiden en functionele keuken! Daar aangekomen overviel me een atypisch moment van hopeloze depressie en ongekende tristesse. Ondanks dat dergelijke momenten me, zoals ik eerder al vermeldde, niet typeren - komen dergelijke buien regelmatig voor en ik haalde dan ook enkele seconden rustig adem tot het moment voorbij was. Een helende reflex die me al meermaals het leven had gered, of toch zou gered hebben ware ik het suicidale type. Ik legde dus de shotgun die ik bij wijze van automatisme onder het aanrecht gepakt had terug op zijn plaats. De dag was ondertussen alweer 9 minuten verder gegaan sinds ik Ramon de deur wees, hoog tijd dus voor een bescheiden glas Wodka. Thuis bewaar ik de alcohol op dergelijke manier dat ik ten aller tijde overal makkelijke toegang heb tot enkele flessen. Ik schonk dan ook een long-drink glas vol en kiepte het achterover. 10 minuten.

Menig uur later zat ik op het terras van de Onvrije met de zon in mijn ogen. De tafel voor me werd bevuild door 2 nozems in maatpakken en zonnenbrillen. Nergens was er een lekkere poes te bekennen, laat staan een indrukwekkend stel tieten. Op de bediening na dan, die over een onmiskenbaar groot stel tieten beschikte. De poes kon ik me alleen inbeelden, maar gezien ik haar ooit geneukt had viel me dit niet zwaar. Degoutant wijf, moet ik overgens zeggen. Ze wilde ooit dat ik mn lul in haar reet ramde. Stel je voor.. Ik was het pompen echter snel beu en besloot dat ze zelf ook maar eens iets moest doen. Iets later zat ze gehurkt over mij en liet ze haar spannende aars over mn lul schuren. Ze schreeuwde van extase en maakte me duidelijk dat ik mn ogen moest sluiten en mond open sperren. Ik had een bruin vermoeden, maar deed het toch. Iets later begon ze als een wilde over mn gespierde borst en gezicht te pissen. Het deed haar blijkbaar goed, want ze kwam enkele keren schreeuwend klaar. Mijn orgasme bleef uiteraard ook niet uit en iets later lag ze hijgend op me. Met bruin vocht dat uit haar kont dribbelde en haar tong die als gek de pis van mn gezicht likte als om zo het verzwete vocht terug te winnen. Tijdens het bekomen vroeg ik me af hoe ik in godsnaam klaar had kunnen komen. Ze was namelijk een van die vrouwen die als schaam toilet enkel de bikinilijn schoor en verder een weelderige bos van rossig schaamhaar tentoon spreidde.

Ze wekte me uit mijn overpijnzingen toen ze een van haar meesterlijk bereidde White Russians op de tafel schoof. Ik zei dank je en informeerde of ze nog steeds zo n gigantische bos ros schaamhaar had. Ze giechelde geil van niet en likte net onder mn rechter oor, waarna ze fluisterde "Dat plekje was ik vorige keer vergeten".